ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Ὁ Μεγαλομάρτυρας ῞Αγιος Δημήτριος γεννήθηκε στή Θεσσαλονίκη καί ἔζησε στά χρόνια τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ (284-304 μ.Χ.) καί Μαξιμιανοῦ (286-305 μ.Χ.). Βρέθηκε σέ μιά ἐποχή ἐξαιρετικά δύσκολη γιά τήν Ἐκκλησία, διότι ὅπως εἶναι γνωστό, στά χρόνια αὐτά εἶχαν ξεσπάσει οἱ φοβερότεροι διωγμοί κατά τῶν Χριστιανῶν. Τότε πού ὁλόκληρα νέφη μαρτύρων ἔχυσαν τό αἷμα τους γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ.Ἀπό τούς πιστούς γονεῖς του κληρονόμησε βαθιά εὐσέβεια. Αὐτό τόν ἔκανε νά γίνει ἕνας ἔνθερμος χριστιανός νέος στολισμένος μέ τίς ἀρετές καί τά χαρίσματα πού ἀπορρέουν ἀπό τή γνήσια χριστιανική ζωή. ῾Η ἀξιόλογη γενικότερη μόρφωσή του τόν ἀνέδειξε καί δάσκαλο τῆς χριστιανικῆς πίστης στή μεγάλη πόλη τῶν Θεσσαλονικαίων. Οἱ γνώσεις του καί προπαντός τό λαμπρό του παράδειγμα ἕλκυε πλῆθος εἰδωλολατρῶν στή σώζουσα πίστη τοῦ Χριστοῦ. Οπως ὅλοι οἱ νέοι ἔτσι καί ὁ ἔφηβος Δημήτριος κλήθηκε νά ὑπηρετήσει στό ρωμαϊκό στρατό. Ὁ πιστός Δημήτριος θεώρησε ὅτι τό νέο περιβάλλον ἀποτελεῖ μιά καλή εὐκαιρία νά κάνει γνωστό τό Μεγάλο ῎Ονομα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί νά δράσει ἱεραποστολικά. Ὁ ἔνθερμος ἐνθουσιασμός του καί τό λαμπρό παράδειγμά του μέσα στό στράτευμα ἔκανε πλῆθος στρατιωτῶν νά ἀσπασθοῦν τή νέα πίστη.Αὐτό ὅμως δέν κράτησε πολύ. Τό ρωμαϊκό κράτος καί ἰδιαίτερα ὁ ρωμαϊκός στρατός ἔτρεφε ἕνα φοβερό μίσος κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ. Κατά χιλιάδες συλλαμβάνονταν οἱ χριστιανοί καί ὁδηγούνταν στά μαρτύρια. Ὁ φημισμένος Δημήτριος δέν θά μποροῦσε νά μείνει κρυφός. Μέ τήν ἐπίσκεψη τοῦ φοβεροῦ Μαξιμιανοῦ στή Θεσσαλονίκη, ἦταν ἀπό τούς πρώτους πού συνελήφθη. Ἀφοῦ ὁμολόγησε μέ θάρρος τήν πίστη του στό Χριστό, κλείστηκε στίς φυλακές καί περίμενε μέ καρτερία τό μαρτύριο.Ὁ ὑπερφίαλος καί ἀλαζονικός αὐτοκράτορας μετέφερε μαζί του ἕναν φοβερό γιγαντόσωμο καί κακοῦργο στρατιώτη τόν Λυαῖο, ὁ ὁποῖος καυχιόταν πώς οἱ θεοί τοῦ εἶχαν δώσει ἀνίκητη δύναμη ὥστε νά νικᾶ κάθε μή πιστό τῆς εἰδωλολατρίας. Ἐπιδεικτικά μάλιστα ὁ Μαξιμιανός ὀργάνωσε στό στάδιο τῆς πόλης ἀγῶνες καί καλοῦσε ὅλους ὅσοι ἤθελαν νά πολεμήσουν μαζί του, μέ σκοπό νά μειώσει τόν Θεό τῶν Χριστιανῶν στά μάτια τοῦ εἰδωλολατρικοῦ ὄχλου. Φόβος καί τρόμος κατέλαβε τούς Θεσσαλονικεῖς, διότι εἶχαν τήν πεποίθηση ὅτι δέν θά ἔβγαιναν ζωντανοί ἀπό τά χέρια τοῦ γίγαντα Λυαίου. ῞Ενας ὅμως πιστός νέος ἀπό τόν κύκλο τοῦ Δημητρίου, πού ὀνομαζόταν Νέστωρ, θεώρησε μεγάλη προσβολή τήν πρόκληση τῶν μισαλλόδοξων εἰδωλολατρῶν καί ἀποφάσισε νά παλέψει μέ τόν Λυαῖο. Πρῶτα ὅμως ἔσπευσε στή φυλακή νά συμβουλευθεῖ τό Δημήτριο καί κυρίως νά ἐνδυναμωθεῖ ἀπό αὐτόν. Ὁ Νέστωρ τοῦ εἶπε· «Δοῦλε τοῦ Θεοῦ, θέλω νά πολεμήσω μέ τόν Λυαῖο, προσευχήσου γιά χάρη μου στόν Κύριο». Ὁ δέ ῞Αγιος, ἀφοῦ τόν σφράγισε μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στό μέτωπο τοῦ εἶπε· «Καί τόν Λυαῖο θά νικήσεις καί γιά τό Χριστό θά μαρτυρήσεις». Μετά ἀπό αὐτό ὁ πιστός Νέστωρ πῆρε μεγάλο θάρρος καί πῆγε στό στάδιο, ὅπου ἀντιπαρατάχτηκε μέ τόν ἀλαζονικό Λυαῖο καί τόν θανάτωσε, πρός μεγάλη ἀπογοήτευση καί καταισχύνη τοῦ εἰδωλολατρικοῦ ὄχλου καί ἀνείπωτη χαρά τῶν χριστιανῶν. Ὁ φοβερός Μαξιμιανός καταντροπιάστηκε ἀπό τό γεγονός αὐτό. Δέν περίμενε ἕνας ἀδύναμος νέος νά σκοτώσει τό καύχημά του, τόν γίγαντα Λυαῖο. Τό γεγονός αὐτό τόν ἐξαγρίωσε. Ζήτησε νά μάθει λεπτομέρειες γιά τό συμβάν καί τή συμβολή τοῦ δέσμιου Δημητρίου στή θανάτωση τοῦ Λυαίου. Ἀμέσως ἔδωσε διαταγή νά μεταβεῖ ἕνα ἀπόσπασμα στρατιωτῶν στίς φυλακές νά κατατρυπήσουν τό δέσμιο Δημήτριο μέ τίς λόγχες τους, ὥστε νά ὑποστεῖ ἀργό καί βασανιστικό θάνατο. Οἱ στρατιῶτες ἐκτέλεσαν ἀμέσως τή διαταγή του. Ὁ ῞Αγιος ὑπέμεινε μέ πρωτοφανές θάρρος τό μαρτύριο. ῎Οχι μόνο δέν κακολόγησε ἐναντίον τῶν δημίων του ἀλλά προσεύχονταν γι’ αὐτούς, καθ’ ὅλη τή διάρκεια τοῦ μαρτυρίου του. Μετά ἀπό αὐτό ὁ ἔνδοξος Μεγαλομάρτυς Δημήτριος παρέδωσε τήν ἁγία του ψυχή στόν Κύριο καί ἔλαβε τόν τιμημένο καί ἀμάραντο στέφανο τοῦ μαρτυρίου. Κατόπιν ἀποκεφάλισαν καί τόν ῞Αγιο Νέστορα.Τό τίμιο λείψανο τοῦ ῾Αγίου Δημητρίου, ὅπως καί τοῦ ῾Αγίου Νέστορα, τό παρέλαβαν οἱ πιστοί μέ μεγάλη εὐλάβεια, τό καθάρισαν ἀπό τίς σκόνες καί τίς βρωμιές τῆς φυλακῆς, τό νεκροστόλισαν λαμπρά, ὅπως ταιριάζει σέ ἕνα ἥρωα τῆς πίστης τοῦ Χριστοῦ καί τό ἐνταφίασαν μέ τιμές. ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ Μέγα εύρατο εν τοις κινδύνοις σε υπέρμαχον η οικουμένη.αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενων.Ως του λιαιου καθήλες την έπαρσι,εν το σταδίο θαρρύνας το Νέστωρα ούτως Αγιε μεγαλομάρτυς Δημήτριε,Χριστόν το θέο ικέτευε δωρήσασθε ημίν το μέγα έλεος.